2006-08-15W Bazylice Mariackiej zawisły tablice drogi krzyżowej
Odlane w brązie tablice z wyobrażeniami kolejnych stacji drogi krzyżowej zawisły na filarach Bazyliki Mariackiej w Gdańsku. XIII stację ufundowali areopagici. Tablic jest piętnaście, ostatnia obwieszcza zmartwychwstanie Jezusa. Powstały w pracowni artysty rzeźbiarza Gennadija Jerszowa.
Przed południem, w dniu patronalnego święta Bazylik Mariackiej, gdańscy piesi pielgrzymi, którzy wrócili właśnie z Jasnej Góry, poprowadzili rozważania drogi krzyżowej. W południe rozpoczęła się Msza św., której przewodniczył abp Tadeusz Gocłowski, metropolita gdański.
- Nazwiska fundatorów drogi krzyżowej zapisały się złotymi zgłoskami w historii naszej świątyni - mówił ks. infułat Stanisław Bogdanowicz, proboszcz bazyliki, prosząc metropolitę o poświęcenie drogi krzyżowej. - Serdecznie dziękuję wszystkim ofiarodawcom.
W Bazylice Mariackiej nigdy dotąd nie było stacji drogi krzyżowej. Po wojnie wyrażały je symbolicznie drewniane krzyżyki, które pielgrzymi przywieźli z Jerozolimy. Kiedy w połowie XVI wieku po raz ostatni sprawowano w kościele Mariackim katolickie Msze święte, nie było jeszcze zwyczaju wyobrażania kolejnymi stacjami drogi krzyżowej Jezusa. Zwyczaj ten rozpowszechnił się w XIX wieku, gdy świątynia gromadziła na modlitwie protestantów wyznania luterańskiego.
Przed II wojną światową filary i przypory Bazyliki Mariackiej zdobiło natomiast ok. dwustu olejnych płócien religijnych, naklejonych na mur.
- Były to luterańskie przedstawienia scen biblijnych, nazywane przez historyków sztuki obrazami emblematycznymi, przenośnie lub symbolicznie ukazującymi jakąś myśl biblijną - opowiada Tomasz Korzeniowski, dyrektor i konserwator zbiorów sztuki sakralnej Bazyliki Mariackiej. - Ciekawostką jest, że już w XVII wieku pojawiły się przy tych scenach wersety z Biblii w tłumaczeniu Jana Kochanowskiego. W XVIII wieku mój poprzednik, opiekun zabytków kościoła Mariackiego, spisał wszystkie te wersety, odzwierciedlając niuanse języka. Obecnie zachowało się głównie inskrypcje niemieckie i łacińskie. W języku polskim odnajdujemy jedynie jedną. Po wojnie luterańskie płótna religijne w zdecydowanej większości już się nie odnalazły. « powrót |
