2006-10-19

Gdański Areopag 2006 – nadchodzi!

Dwunastu gości usiądzie do debat przy trzech stołach areopagowych dedykowanych: rodzinie, wychowaniu, patriotyzmowi, Polsce i Polakom. Ostatni rozdział Karty Powinności Człowieka, podpisanej w Gdańsku w roku 2000, a stanowiący przewodnik Gdańskiego Areopagu, mówi o: Rodzinie i Ojczyźnie. Areopag potrwa tym razem cztery dni. Niemal wszystkie spotkania i debaty odbędą się w największym dostępnym obiekcie w Gdańsku – sali koncertowej Polskiej Filharmonii Bałtyckiej na wyspie Ołowianka.
Pierwsza debata nosi temat: „Kto wychowuje nasze dzieci?”. Do stołu dyskusji zasiądą: scenarzystka najpopularniejszych polskich seriali – Ilona Łepkowska, zakonnica – s. Małgorzata Chmielewska, były rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, badacz życia literackiego i kulturalnego – Franciszek Ziejka oraz publicysta – Maciej Rybiński. Będą odpowiadać na pytania o zależność między polityką i edukacją, kulturą masową i wychowaniem oraz autorytetach.
Debatę o Ojczyźnie w Święto Niepodległości Polski, 11 listopada 2006, poprzedzi posłanie Ryszarda Kaczorowskiego, byłego prezydenta RP na uchodźctwie z siedzibą w Londynie. Diagnozę cnoty zwanej patriotyzmem stawiać będą: Marek Safjan, prezes Trybunału Konstytucyjnego i abp Józef Życiński, metropolita lubelski. Jan Szomburg, prezes Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową, zajmie się społeczeństwem obywatelskim, a Mariusz Walter, założyciel TVN, odpowie na pytanie: „Czy patriotyzm jest medialny?”.
Tematem ostatniej debaty Gdańskiego Areopagu będą „Cnoty i niecnoty Polaków”. Zaproszenie do postawienia społecznych diagnoz przyjęli: Joanna Bartel, Jacek Fedorowicz, Juliusz Machulski i Stanisław Tym.
Areopag to jednak nie tylko debaty.
10 listopada w Bibliotece Gdańskiej PAN otwarta zostanie wystawa „Od rodzinnych progów…”. Prezentowane będą rękopisy, grafika, medalierstwo od XVI do XIX wieku – zbiory, które na co dzień niezmiernie rzadko opuszczają biblioteczne magazyny.
Kolejnego dnia – zmów w zaciszu Biblioteki Gdańskiej PAN – podwoje otworzy Szkoła Umiejętności dla Nauczycieli – „Jak uczyć młodych o wartościach?”.
W niedzielny wieczór, 12 listopada 2006, zagra orkiestra areopagowa. Będzie to wieczór wielu niespodzianek. Na razie zdradzamy tyle, że w skład ponad stuosobowej orkiestry i chóru wchodzą zarówno profesjonaliści, jak i amatorzy rekrutujący się spośród uczestników Areopagu. Dyrektorem artystycznym przedsięwzięcia i dyrygentem jest Piotr Sutt. Główni bohaterowie jednej z powieści Juliusza Verne’a zawitają tego wieczoru do Gdańska.
Na specjalne spotkanie z młodzieżą – 13 listopada 2006, o godz. 13 – przyleci jako trzynasty gość Areopagu prof. Władysław Bartoszewski. Dyskusję Profesora z młodymi Trójmiasta o tym: „Komu dziś opłaca się przyzwoitość?” zaplanowano na dziedzińcu Politechniki Gdańskiej.
W czasie trwania forum ukaże się kolejny tom Biblioteki Areopagu z zapisem ubiegłorocznych debat o naturze, nauce i sztuce oraz kiermasz kartek świątecznych.

Życie razem to sztuka Jak uczynić atut ze współzależności? Tak postawione pytanie wywołuje odruchowy sprzeciw. Wszelka zależność kojarzy się nam z czymś negatywnym i obciążającym. Ale czy tak być musi zawsze i wszędzie? Przecież całe nasze życie wplecione jest z natury w sieć przeróżnych związków, relacji, zależności. Przychodzimy na świat i wzrastamy w układzie zależności od starszych i silniejszych, uczymy się od tych, którzy wiedzą więcej niż my, mieszkamy wśród sąsiadów, a nie na samotnych wyspach, tworzymy wreszcie wspólnotę kultury i języka zarządzaną przez demokratycznie wybranych przywódców. Można by traktować rodzinę, szkołę, ojczyznę wyłącznie w kategoriach ucisku i represji, jako zło konieczne, od którego trzeba się za wszelką cenę uwolnić. Ale przecież dzieci same stają się zazwyczaj kiedyś rodzicami, uczniowie nauczycielami, a wyborcy często przyjmują role związane z odpowiedzialnością za innych. To my tworzymy owe społeczności i od nas zależy, jak one będą pomagały wolnym ludziom żyć godnie i mądrze. Chcemy pochylić się nad ostatnim rozdziałem Karty Powinności Człowieka wspólnie z tymi, którzy dotykają bezpośrednio delikatnej materii wychowania młodych pokoleń, kształtują zbiorowy gust. Kto ma największy wpływ na kształtowanie osobowości naszych dzieci? Może się okazać, że skuteczniejsi od rodziców są inni. Kim oni są i jakie treści wkładają do głów następnego pokolenia Polaków? Nauczycieli zaprosiliśmy do bardzo praktycznej, warsztatowej formy uczestnictwa w Areopagu. Zamierzamy wspólnie pracować nad odpowiedziami na pytanie o wartości, które szkoła, oprócz wiedzy, powinna przekazywać swoim wychowankom. Jak to robić, by nie stać się zrzędzącym, niewiarygodnym moralizatorem? Kto może być autorytetem dla młodych? Życie we wspólnocie narodu i odpowiedzialność za swoją małą ojczyznę to też przedmiot godny spokojnej refleksji, wolnej od politycznego zgiełku i ideologicznego zacietrzewienia. Słowo patriotyzm i treści z nim związane podlegają w wolnej Polsce nowym uwarunkowaniom. Czy poważniej podejmowaliśmy nasz „wspólny, zbiorowy obowiązek” w czasach zniewolenia, czy też lepiej czynimy to dziś? Co to znaczy w zjednoczonej Europie być patriotą? Może znajdziemy odpowiedzi na te pytania razem z ludźmi zaangażowanymi w dobro wspólne, z naukowcami i analitykami. A może pomogą nam dostrzec nasze cnoty i niecnoty ci, którzy obdarzeni darem ostrego widzenia świata, potrafią wytknąć bezkompromisowo to, co w nas głupie i tanie, a nazwać po imieniu i docenić nasze wspólne szanse i dobre cechy narodowe? Praktycznym sprawdzianem naszych możliwości i umiejętności będzie Areopagowa Orkiestra. Spróbujemy, czy uda się zagrać harmonijnie i pięknie, potwierdzając wspólnym, twórczym wysiłkiem, starą mądrość gdańszczan wypisaną złotymi literami na miejskiej bramie. Mówi ona o tym, że zgoda pozwala wzrastać najmniejszym dobrym rzeczom, a niezgoda rujnuje najpotężniejsze królestwa. ks. Krzysztof Niedałtowski duszpasterz środowisk twórczych

« powrót