Sygnatariusze Karty Powinności Człowieka

	Norman Davies Historyk, publicysta, badacz dziejów Europy, w tym historii Polski. Urodził się w Anglii. Tytuł doktora nauk humanistycznych uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wykładał m.in. w Stanach Zjednoczonych i Chinach. 24 marca 2000 roku odebrał doktorat honoris causa nadany mu przez Uniwersytet Gdański.
	Ksiądz Bruno Forte Przewodniczący Międzynarodowej Komisji Teologicznej, współautor papieskiego dokumentu „Pamięć i pojednanie. Kościół i winy przeszłości”. Urodził się w Neapolu. W roku 1973 przyjął święcenia kapłańskie. Jest profesorem zwyczajnym teologii dogmatycznej na Papieskim Wydziale Teologicznym dla Środkowych Włoch w Neapolu.
	Arcybiskup Tadeusz Gocłowski Metropolita gdański, krajowy duszpasterz ludzi pracy. Jest doktorem prawa kanonicznego. Biskupem gdańskim został w roku 1983, dziewięć lat później arcybiskupem, metropolitą gdańskim. Przyczynił się do nawiązania dialogu pomiędzy peerelowskim reżimem a opozycyjnym podziemiem. Kartę Powinności Człowieka podpisał jako gospodarz miejsca oraz przedstawiciel Episkopatu Polski.
	Józefa Hennelowa Publicystka, zastępca redaktora naczelnego „Tygodnika Powszechnego”. Urodziła się w Wilnie. Ukończyła studia filozoficzne. W roku 1948 rozpoczęła pracę w „Tygodniku Powszechnym”. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych gościła z odczytami w klubach inteligencji katolickiej i duszpasterstwach akademickich w całej Polsce. W latach 1989-1993 była posłem na Sejm.
	Agnieszka Holland Reżyser. W 1971 roku ukończyła reżyserię w praskiej FAMU (Akademii Sztuk Muzycznych i Sztuki Dramatycznej). Rozpoczęła pracę jako asystentka reżysera u boku Krzysztofa Zanussiego. W latach 1972-1981 należała do Zespołu Realizatorów Filmowych X, kierowanego przez Andrzeja Wajdę. Dwukrotnie nominowana była do Oscara.
	Jan Nowak-Jeziorański Legendarny „Kurier z Warszawy” i szef Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. Właściwie Zdzisław Jeziorański. Jako emisariusz Naczelnego Wodza oraz Komendanta Głównego AK brał udział w pięciu wyprawach na trasie Warszawa - Londyn. Używane w okresie konspiracji fałszywe nazwisko Jan Nowak stało się później równie znane jak jego własne. Uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po przejściu na emeryturę osiedlił się w USA, gdzie włączył się w działalność Kongresu Polonii Amerykańskiej.
	Siergiej Kowaliow Rosyjski działacz na rzecz praw człowieka. W grudniu 1994 roku po wybuchu konfliktu w Czeczenii, jako rzecznik praw człowieka w Dumie, przedostał się do Groznego. Wielokrotne wystąpienia publiczne przeciw wojnie przypłacił usunięciem ze stanowiska rzecznika praw człowieka. Czeczeni nadali mu swoje najwyższe odznaczenie Order Rycerza Honoru.
	Janina Ochojska Współzałożycielka i prezes Polskiej Akcji Humanitarnej. Ukończyła astronomię. W 1992 roku otworzyła w Warszawie biuro niosące pomoc humanitarną. Z jej inicjatywy w miesiąc później wyjechało w konwoju do Sarajewa dwanaście pierwszych ciężarówek. Misją PAH jest niesienie pomocy ofiarom wojen i kataklizmów, a także trafiającym do naszego kraju uchodźcom.
	Krzysztof Piesiewicz Prawnik i senator. Obrońca w procesach politycznych i oskarżyciel posiłkowy w procesie o uprowadzenie i zabójstwo ks. Jerzego Popiełuszki. Wiceprzewodniczący senackiej Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Piesiewicz jest również współtwórcą scenariuszy filmów Krzysztofa Kieślowskiego, m.in. „Podwójnego życia Weroniki” czy cyklu „Dekalog”.
	Andrzej Wajda Reżyser. Zdobywca Oscara w 2000 r. za całokształt twórczości. W 1954 roku kroniki odnotowały debiut fabularny reżysera, absolwenta łódzkiej filmówki. Wajda został uznany za najwybitniejszego twórcę młodej generacji. Pierwszą Srebrną Palmę w Cannes otrzymał w 1957 roku za film „Kanał”.
	Krzysztof Zanussi Reżyser i scenarzysta. Studiował fizykę, filozofię i reżyserię. Nie sposób wymienić nagród, które zebrał na światowych festiwalach, choćby w Cannes, San Remo, Gdańsku, Panamie, Wenecji i Moskwie, oraz gremiów, w których zasiada. Kino zawdzięcza Zanussiemu pytania o egzystencję, granice dobra i zła, o Boga oraz wiarę.
	Andrzej Zoll Rzecznik praw obywatelskich, prawnik. Profesor zwyczajny, pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1989 roku Zoll był sędzią Trybunału Konstytucyjnego. W listopadzie 1993 roku został jego prezesem. Cztery lata później trybunał pod jego przewodnictwem zakwestionował zliberalizowaną ustawę antyaborcyjną.